Osoby korzystające z transportu publicznego najczęściej się spóźniają, najmniej energii mają kierowcy. Dla kontrastu - w punktualności i zapale do pracy przodują rowerzyści. Tak wynika z badań przeprowadzonych wśród 5599 osób w Montrealu w Kanadzie.
 


Rowerzysta ma w sobie coś z Supermana? Takie wnioski mogą płynąć z badań przeprowadzonych na Uniwersytecie McGill w Montrealu. Charis Loong, Dea van Lierop i Ahmed El-Geneidy skupili się w nich na punktualności i samopoczuciu osób docierających codziennie na uniwersytet – zarówno studentów, jak i wykładowców oraz pozostałych pracowników uniwersytetu. Badania objęły 5599 osób pytanych m.in. o to, jak docierają na uczelnię i jak czują się tuż po dotarciu na nią. Badacze wzięli pod uwagę specyfikę pogody w Kanadzie, uwzględniając słoneczne i śnieżne dni.

Zdecydowanie najbardziej pobudzeni po dotarciu na uczelnię byli rowerzyści. Aż 82% z nich było pełnych energii w słoneczny dzień, 70% w śnieżny dzień. Na drugim miejscu pod względem gotowości do działania uplasowały się w badaniach osoby, które docierają na uczelnie pieszo. 55% z nich czuło się pobudzonych w słoneczny dzień, 29% mogło tak stwierdzić w śnieżny dzień. Ci, których nie napędzają własne mięśnie, zdecydowanie bardziej potrzebują porannej kawy. 41% kierowców miało wystarczająco dużo energii w słoneczny dzień, 17% wtedy, gdy padał śnieg. 38% osób poruszających się komunikacją miejską było pobudzonych po dotarciu na uczelnię w dni słoneczne, 19% w dni śnieżne.

Sposób docierania na uczelnię a dobre samopoczucie

Źródło: Charis Loong, Dea van Lierop i Ahmed El-Geneidy, "On time and ready to go: An analysis of commuters’ punctuality and energy levels at work or school"

Warto dodać, że biorący udział w badaniach piesi byli w większości młodymi studentami, a kierowcy głównie starszymi pracownikami uniwersytetu. Pomiędzy nimi, jeśli chodzi o wiek, plasowali się rowerzyści i osoby korzystające z komunikacji miejskiej.
 
Ważną kwestią poruszaną w badaniach była również punktualność. Biorący w nich udział odpowiadali na pytanie, czy negatywnie wpływa na nią sposób docierania na uczelnię. Jak się okazuje, także pod tym względem rower jest górą. Każdego respondenta w pewnym stopniu dotknął śnieg. Najbardziej wpłynął on na punktualność osób korzystających z komunikacji miejskiej (42%) i kierowców (41%), najmniej na rowerzystów (32%) i pieszych (34%). W słoneczny dzień wzorem punktualności są cykliści. Tylko 3% z nich stwierdziło, że negatywnie wpływa na nią ich środek transportu. Nieco mniej punktualni wg kanadyjskich badań są w pogodny dzień piesi (8% negatywnych wskazań). 15% kierowców odpowiedziało, że mimo dobrej pogody samochód negatywnie wpływa na ich punktualność, 19% respondentów narzekało w tym kontekście na transport publiczny.

Negatywny wpływ środka transportu na punktualność

Źródło: Charis Loong, Dea van Lierop i Ahmed El-Geneidy, "On time and ready to go: An analysis of commuters’ punctuality and energy levels at work or school" 

Do myślenia dają także odpowiedzi dotyczące średniego czasu ewentualnego spóźnienia poszczególnych respondentów. Dla rowerzystów wynosi on 5 minut z sekundami, dla pieszych niecałe 6 minut, osoby korzystające z transportu publicznego spóźniają się średnio blisko 14 minut, kierowcy – 17 minut. Autorzy badania pytali także o to, ile zajmuje dotarcie na Uniwersytet w Montrealu. Najmniej czasu potrzebowali piesi (średnio 18 i pół minuty) i rowerzyści (23 i pół minuty), najwięcej kierowcy (32 i pół minuty) i osoby korzystające z transportu publicznego (43 i pół minuty). Z pewnością wpływ na odpowiedzi miał dystans, który mieli do pokonania respondenci. I bez niego jednak łatwo wyciągnąć wnioski z badań. Oddajmy głos autorom. "Zgodnie z tym badaniem, satysfakcja ze sposobu przemieszczania się ma związek z własnym wigorem i punktualnością. Biorąc to pod uwagę, politycy powinni rozważyć strategie, które mają na celu zwiększenie tej satysfakcji. Zachęcanie do jazdy rowerem może także prowadzić do lepszych osiągów w pracy czy szkole". 

Na podstawie: road.cc, citylab.com

Czytaj także
Rowerzyści denerwują bardziej niż piraci drogowi